Wat is de minimis regeling voor staatssteun?
Op 1 januari 2014 is de de-minimisverordening (hierna: de verordening) in werking getreden. De verordening is rechtstreeks van toepassing in elke lidstaat van de Europese Unie.
Wat is de minimis regeling?
Staatssteun moet gewoonlijk worden aangemeld bij de Europese Commissie. Op grond van art. 109 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie (hierna: VWEU) kunnen bepaalde soorten steunmaatregelen hiervan worden vrijgesteld. De-minimissteunmaatregelen zijn een van de soorten maatregelen die worden vrijgesteld. Hiervoor is de verordening opgesteld.
Minimis regeling staatssteun
De minimis regeling voor staatssteun betreft vergoedingen gedaan aan één onderneming die een bepaald (relatief laag) bedrag niet overschrijden. Deze vorm van staatssteun wordt geacht niet aan alle criteria van art. 107 VWEU te voldoen en derhalve niet onder de aanmeldingsprocedure te vallen.
Wat is het de-minimisplafond?
Het plafondbedrag voor de-minimissteun is net als in de voorgaande verordening vastgesteld op € 200.000 te ontvangen per onderneming per 3 belastingjaren. Steunmaatregelen die hieraan voldoen worden geacht het handelsverkeer niet ongunstig te beïnvloeden.
Voor goederenvervoer over de weg is het maximale steunbedrag vastgesteld op € 100.000 per 3 belastingjaren. Deze de-minimussteun mag niet gebruikt worden voor de aanschaf van vervoermiddelen voor goederenvervoer over de weg, omdat hiermee vaak in concurrentie zal worden getreden met ondernemers in andere lidstaten.
Voor landbouw, visserij en aquacultuur gelden afwijkende bedragen.
Wanneer is er sprake van één onderneming?
Het Europese Hof van Justitie (hierna: HvJ) heeft in het arrest van 13 juni 2002, C-382/99 (Nederland-Commissie) bepaald dat alle entiteiten die (juridisch of feitelijk) onder de zeggenschap staan van dezelfde entiteit, als één onderneming dienen te worden beschouwd.
In art. 2 lid 2 van de verordening is het begrip één onderneming voor toepassing van de verordening gedefinieerd om misverstanden te voorkomen. Hiervan is sprake als ondernemingen tenminste één van de volgende banden met elkaar onderhouden:
1. één onderneming heeft de meerderheid van de stemrechten van de aandeelhouders of vennoten van een andere onderneming
2. één onderneming heeft het recht de meerderheid van de leden van het bestuurs-, leidinggevend of toezichthoudend orgaan van een andere onderneming te benoemen of te ontslaan
3. één onderneming heeft het recht een overheersende invloed op een andere onderneming uit te oefenen op grond van een met die onderneming gesloten overeenkomst of een bepaling in de statuten van laatstgenoemde onderneming
4. één onderneming die aandeelhouder of vennoot is van een andere onderneming, heeft op grond van een met andere aandeelhouders of vennoten van die andere onderneming gesloten overeenkomst als enige zeggenschap over de meerderheid van de stemrechten van de aandeelhouders of vennoten van laatstgenoemd onderneming
